-Η μετάλλαξη αυτή έκανε την εμφάνισή της το 1949 στην Γερμανία αλλά αναπτύχθηκε ιδιαίτερα από τα μέσα της δεκαετίας του 60 και μετά. Η πρώτη εμφάνιση λέγεται ότι έγινε, σε μια φωλιά με καναρίνια φωνής HARZ-ROLLER. Ετσι ακόμα και σήμερα, φαίνεται ότι τα αρσενικά της μέλη, κρατούν κάποια στοιχεία από τους καλλίφωνους προγόνους τους. Είναι ο επόμενος παράγοντας αραίωσης μετά την μετάλλαξη ΠΑΣΤΕΛ. Εν τούτοις στην ουσία δεν πρόκειται για περαιτέρω αραίωση αλλά για μια διαφοροποίηση του τρόπου εναπόθεσης των μελανινών στα φτερά. Είναι μια υποχωρητική μετάλλαξη που δέν συνδέεται με το φύλλο (αυτοσωματική).
Σαν υποχωρητική, για να κάνει την εμφάνισή της πρέπει να έχει κληροδοτηθεί και από τους δυό γονείς.Φορείς της μπορεί να έχει, αρσενικά και θηλυκά άτομα. Εμφανίζεται και στους τέσσερις τύπους ΜΑΥΡΟ-ΚΑΦΕ-ΑΧΑΤΗ-ΙΖΑΜΠΕΛ. Επίσης και στις τρείς κατηγορίες πτερώματος ΕΝΤΟΝΟ-ΧΙΟΝΕ-ΜΩΣΑΙΚΟΥ, αλλά και στα τρία λιποχρώματα βάσης Λευκό-Κίτρινο-Κόκκινο καθώς και στην Ιβουάρ τους έκδοση.
Το χαρακτηριστικό του -ΜΑΥΡΟΥ ΟΠΑΛ- θα λέγαμε ότι είναι οι σαφείς γκρί-μπλέ ρίγες στην πλάτη.Το υποπτέρωμα είναι γκρί σκούρο. Tα κεράτινα μέρη είναι πολύ σκούρα, προς το μαύρο, σε αντίθεση με τον -ΑΧΑΤΗ- που είναι αποχρωματισμένα. Εδώ οι ρίγες στα πλευρά και στην πλάτη είναι εμφανείς μεν, αλλά λεπτότερες και διακεκομμένες ακολουθόντας το γενικότερο πρότυπο του αχάτη. Στην -ΚΑΦΕ ΟΠΑΛ- η διαφοροποίηση της εμφάνισης της ευμελανίνης δημιουργεί την εντύπωση περισότερο μιας γκρί-μπλέ απόχρωσης με κάπως «γαλακτερούς» τόνους. Αυτό είναι πολύ εμφανές στην κατηγορία μωσαϊκού, που το φόντο είναι σε μεγάλα μέρη λευκό.Το υποπτέρωμα έχει μια μπεζ-γκρί απόχρωση (πολύ ανοικτότερη από την μαύρη σειρά). Τα φτερά πτήσεις αλλά και η ουρά είναι πολύ ανοικτότερα στην επάνω όψη τους και σκουραίνουν ιδιαίτερα στην εσωτερική πλευρά τους.
Στην ποικιλία ΙΖΑΜΠΕΛ, η γράμμωση σχεδόν εξαφανίζεται και η γενικότερη εντύπωση γέρνει περισσότερο προς ένα λιποχρωμικό πουλί .
Το ζευγάρωμα δυό καθαρών ΟΠΑΛ μας δίνει 100% απογόνους ΟΠΑΛ. Μια τέτοια διασταύρωση δεν πρέπει όμως να διατηρείται σε βάθος χρόνου, διότι οι απόγονοι χάνουν σε μέγεθος , καθαρότητα γραμμών, και ένταση λιποχρώματος. Ετσι συνιστάται η εισαγωγή στην εκτροφή κλασικών ατόμων, ώστε να προκύψουν νεοσσοί που θα είναι 100% φορείς ΟΠΑΛ. Με αυτούς, και με προσοχή στην ποιότητα του πτερώματος αλλά και στα χαρακτηριστικά της κατηγορίας, η συνέχεια θα είναι επιτυχημένη.
Πρόκειται για την μοναδική μετάλλαξη που έχει αυτό το χαρακτηριστικό. Εντονότερη η μελάχρωση στο απο κάτω μέρος της ουράς και των κινητηρίων.