Search Results

Η μετάλλαξη Φαίο, από τον Michel Janssens. –Eίναι σίγουρα, μία από τις εντυπωσιακότερες μεταλλάξεις. Η μετάλλαξη Phaeo (επίσης γνωστή ως Ίνο) εμφανίστηκε ήδη εδώ και πάνω από 30 χρόνια πριν, από έναν Βέλγο εκτροφέα, τον Jean-Pierre Ceuppens. Τα χαρακτηριστικά της μετάλλαξης : Παρατηρείται μια μεγάλη διαφοροποίηση στον φαινότυπο σε επίπεδο μελανίνης, από την ολική εξαφάνιση της ευμελανίνης. Παραμένει μόνο η φαιομελανίνη. Η φαιομελανίνη επηρεάζει τις άκρες των φτερών, αφήνοντας ελεύθερο απο την σκούρα απόχρωση των ΕΥΜΕΛΑΝΙΝΩΝ ολόκληρο το κεντρικό τμήμα τους. Αυτό είναι απολύτως ιδιαίτερο καθώς σ’ όλες τις άλλες μεταλλάξεις η εναπόθεση της μελανίνης πραγματοποιείται γύρω από τον άξονα του φτερού έχοντας ως αποτέλεσμα το πουλί να παρουσιάζει μια γραμμωτή εμφάνιση. Εδώ, έχουμε αυτή την ιδιαιτερότητα δεδομένου ότι το κεντρικό τμήμα στερείται χρωστικής ουσίας. Η εμφάνιση του πουλιού, παρουσιάζει, μία γράμμωση πολύ χαρακτηριστική μιας και το πουλί δεν δείχνει παρά μόνο την Φαιομελανίνη. -Ο γενικός τόνος είναι καφέ. -Τα μάτια στην Φαιό θα είναι κόκκινα. -Τα Φαιό συνδυάζονται με Normal, Καφέ και Μαύρα. Το πρότυπο δεν κάνει διάκριση μεταξύ των πτηνών της καφέ και της μαύρης σειράς. Και στις δύο σειρές, όλη η ευμελανίνη μειώνεται δραματικά, γεγονός που δίνει ένα (σχεδόν) παρόμοιο τελικό αποτέλεσμα. -Στα Φαιό της Μαύρης σειράς, η απόχρωση του καφέ είναι σκουρότερη και «γκριζάρει», το μάτι είναι πιο "μελιτζανί". Επίσης, το Υποπτέρωμα είναι αρκετά σκούρο με μια τάση προς το γκρί. Η μετάλλαξη Φαίο σχεδόν πάντα, συνεργάζεται πιο αρμονικά με την καφέ σειρά με την οποία τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά θα εκδηλωθούν πολύ καλύτερα. Καφέ έντονα κοκκινωπό, μάτι κόκκινο, υποπτέρωμα μπεζ. Τα θηλυκά άτομα αποδίδουν χρωματικά ένα βαθύτερο και πλουσιότερο καφέ φαινότυπο. Η μετάλλαξη Phaeo ως προς την κληρονομικότητα Είναι μια αυτοσωματική υπολειπόμενη μετάλλαξη, αλληλόμορφη της Τοπάζι. Ατελώς κυρίαρχη ώς προς αυτήν με ενδιάμεσους φαινότυπους στην ετεροζυγωτή μορφή της με την Tοπάζι (Tz/Ph). Φαιό Χ Φαιό = 100% Φαιό Κλασικό Χ Φαιό = 100% κλασικά φορείς Φαιό Φαιό Χ Κλασσικό φορέα Φαιό = 50% Φαιό + 50% Κλασσικά φορείς Φαιό Αυτό το τελευταίο, θα λέγαμε ότι είναι το ιδανικό σύζευξης. Η αναπαραγωγή Φαιό Χ Φαιό δεν αποθαρρύνεται, αλλά θα πρέπει να γίνεται με αυστηρό έλεγχο από τον εκτροφέα. Πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα κάτι, που αποτελεί και μία από τις δυσκολίες αυτών των πουλιών, που είναι ο συνδυασμός της ποιότητας του πτερώματος. Συνδυασμοί μαλακόπτερων τείνουν να επιμηκύνουν υπερβολικά τα φτερά, με σύνηθες αποτέλεσμα, τα Φαιό να είναι από τα πιο εκτεθειμένα καναρίνια χρώματος στις κύστες. Οι συνδυασμοί με πουλιά έντονου πτερώματος, μειώνει αυτές τις αρνητικές επιδράσεις. Τα Λευκά Phaeos: – Τόνος του καφέ στο μέγιστο. Το σχέδιο πλάτης σπαστό και με έντονη αντίθεση. – Τα κινητήρια και τα φτερά της ουράς , περιβάλλονται εμφανώς από ένα καφέ τελείωμα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο. Η εμφάνιση της φαιομελανίνης πρέπει να είναι πλήρης και ομοιόμορφα κατανεμημένη. Συμπεριλαμβάνονται κεφαλή, πλευρά, μάγουλα, και πρέπει να ξεκινάει από την κορυφή του ράμφους χωρίς να εξαιρείται το μέτωπο. – Το χρώμα του φόντου να είναι λευκό κυρίαρχο ή υποτελές, με μια προτίμηση για το κυρίαρχο λευκό, γιατί αναδεικνύει περισσότερο την καφετί απόχρωση. Τα θηλυκά άτομα εκθεσιάζονται ως επι το πλείστον, δεδομένου ότι αυτά, έχουν εκ φύσεως περισσότερο καφετί (φαιομελανίνη). Τα αρσενικά και τα θηλυκά διαγωνίζονται σε δύο διαφορετικές κατηγορίες. Στα αρσενικά, το καφέ θα έχει επίσης την μέγιστη απόδοση του τόνου του και το κοντράστ θα πρέπει να είναι απόλυτα εμφανές. Όμως, το ράμφος θα πρέπει να περιβάλλεται από μια πολύ φτωχή περιοχή μελανίνης η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα να δώσει μια κάποια φωτεινότητα στην μάσκα (χρώμα φόντου). Στο στήθος πρέπει να βλέπουμε καθαρά το χρώμα του φόντου, με την παρουσία αραιών καφέ ανταυγειών. Τα Κίτρινα Phaeos: – Τα χαρακτηριστικά της μελανίνης είναι τα ίδια όπως για λευκό Φαιό.Η μετάλλαξη Phaeo έχει σίγουρα εξελιχθεί κατά την διάρκεια των ετών. Τα στάνταρντ της τελειότητας, έχουν παγιωθεί ήδη από πολλών ετών σε σχέση με το πρότυπο των Φαιό. Ίσως λόγω της μεσολάβησης τόσο πολλών ετών, δημιουργείται σήμερα μια σύγχρονη τάση να εγκαταλείψουμε αυτές τις πολύ καφέ θηλυκές, με τον πολύ ζεστό και όμορφα βαθύ κοκκινωπό τόνο, στον οποίο καταλήξαμε. Αυτό πιθανόν να μη θεωρείται πια τόσο θεαματικό, και η σύγχρονη τάση συνδέεται περισσότερο με την αντίθεση του σχεδίου. Τα Κόκκινα Phaeos: – Η διάκριση μεταξύ ενός μωσαϊκού Φαιό και ενός μη εντόνου Φαιό, δεν είναι πάντα εύκολη για κάποιον που δεν είναι ένας αληθινά ειδικός σε αυτή τη μετάλλαξη. Προτίμηση στα Κόκκινα Φαιό, θα μπορούσε να δοθεί στην έντονη εκδοχή τους (συμπεριλαμβανομένου και του ιβουάρ). Τα βλέπουμε τακτικά στις εκθέσεις. Πρέπει να πληρούν τις ιδιότητες της μελανίνης συν ένα πολύ φωτεινό και ομοιόμορφο λιπόχρωμα. Ο γάμος του βαθύ κόκκινου με τον καφέ τόνο είναι τόσο ευχάριστος. Κόκκινο και κίτρινο μωσαϊκού Phaeos: – Η δυσκολία αυτών των πουλιών συνίσταται στο να συνυπάρχουν στο ίδιο το πουλί πολλές ιδιότητες πάνω σ’ ένα πατρόν μωσαϊκού. Η κλιμάκωση της μελανίνης και ο καλός καφετί συμπαγής τόνος που δεν θα είναι επιβλαβής για το λιπόχρωμα των επιλεγμένων σημείων . Ένα συχνό σφάλμα είναι η πολύ εκτεταμένη παρουσία λιποχρώματος στα φτερά. Αυτό ευνοείται από την «λευκότητα». Απο την απουσία δηλαδή της ευμελανίνης . Η εισαγωγή οπτικών παραγόντων (blue) , θα μπορούσε να μειώσει αυτό το ανησυχητικό λιπόχρωμα , αλλά αυτός ο παράγοντας περιορίζει επίσης το ποσοστό του καφέ, και δεν μας βοηθά σε αυτή την περίπτωση. Τα πάντα λοιπόν σχετίζονται με την ισορροπία και το ιδανικό είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Υ.Γ Ευχαριστούμε τον συγγραφέα Michel Janssens και για την Μετάφραση την Κα Μαρία Ψαριανού.

The dark side of birds: melanism—facts and fiction Η ευμελανίνη δεν εμφανίζεται πάντα ως μια μαύρη χρωστική. Μπορεί επίσης να εμφανίζεται με διαφορετικές αποχρώσεις του καφέ ή του γκρί. Η διαδικασία σύνθεσης χρωστικής, που είναι υπεύθυνη για το εάν η ευμελανίνη θα είναι μαύρη ή καφέ, όταν είναι ατελώς οξειδωμένη αποδίδει περισσότερους καφετί κόκκους χρωστικής. Το δε γκρί, οφείλεται στον τρόπο που οι κόκκοι της μαύρης χρωστικής μελανίνης είναι διατεταγμένοι στο φτερό. Αυτές οι διαδικασίες ελέγχονται πλήρως από άλλα γονίδια ανεξάρτητα από το γονίδιο επέκτασης-διασποράς ή το γονίδιο agouti. Οι περισσότερες μορφές μελανισμού βέβαια είναι κληρονομικά μεταβιβάσιμες και ακολουθούν σαν πρότυπα τις απλές αρχές του Μέντελ.

Το οικόσιτο καναρίνι (Serinus canaria) είναι ένα από τα πιο κοινά κατοικίδια πτηνά και έχει επιλεγεί και εκτρέφεται εκτενώς τους τελευταίους αιώνες. Έχουν δημιουργηθεί πλέον πολλές διαφορετικές ποικιλίες. Η μελάγχρωση του φτερώματος είναι ένα από τα κύρια φαινοτυπικά χαρακτηριστικά που διακρίνουν τις ράτσες και τις γραμμές καναρινιών. Τα χρώματα των φτερών σε αυτά τα πουλιά, εξαρτώνται κυρίως από δύο κύριους τύπους χρωστικών: Καροτενοειδή και Μελανίνες. Σε αυτή τη μελέτη, αξιοποιήσαμε σύνολα δεδομένων αλληλουχίας ολόκληρου του γονιδιώματος (WGS) που παράγονται από πέντε σειρές καναρινιών. Βlack Frosted Yellow, Opal, Onyx, Opal × Onyx and Mogno. Η μελέτη αν συμπληρωθεί με άλλα σύνολα δεδομένων WGS που ανακτήθηκαν από προηγούμενες μελέτες, για τον εντοπισμό υποψήφιων γονιδίων μπορεί να εξηγήσει τη διακύμανση της μελάγχρωσης μεταξύ των φυλών και των ποικιλιών καναρινιών. FUNDING INFORMATION This study was supported by Federazione Ornicoltori Italiani (FOI) and by the University of Bologna RFO2021 funds. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/age.13331

-Ο κρυσταλλικός φακός των ματιών των σπονδυλωτών εστιάζει το φως στον αμφιβληστροειδή. Επομένως, η καθαρότητα του φακού είναι απαραίτητη για τη σωστή οπτική λειτουργία. Ωστόσο, η οξειδωτική βλάβη στις πρωτεΐνες του φακού οδηγεί σε μια αδιαφάνεια και δυσλειτουργία του, που ονομάζεται καταρράκτης. Τα αντιοξειδωτικά επομένως διαδραματίζουν ρόλο στην αποφυγή της ανάπτυξης καταρράκτη μέσω της μείωσης του οξειδωτικού στρες. Η γλουταθειόνη ,είναι ένα βασικό ενδοκυτταρικό αντιοξειδωτικό. Ανήκει στον πρωταρχικό αντιοξειδωτικό αμυντικό μηχανισμό του φακού. Άλλοι φυσιολογικοί μηχανισμοί του οργανισμού που απαιτούν γλουταθειόνη μπορεί να ανταγωνιστούν τον αντιοξειδωτικό μηχανισμό του οφθαλμού. Η φαιομελανίνη είναι ένας κύριος τύπος μελανίνης, η πιο κοινή χρωστική ουσία στα σπονδυλωτά και η σύνθεσή της καταναλώνει γλουταθειόνη. Η έρευνα, χρησιμοποιεί δεδομένα για 81 είδη πτηνών ώστε να ελεγχθεί η υπόθεση ότι τα είδη που παράγουν μεγάλες ποσότητες φαιομελανίνης θα πρέπει να έχουν μειωμένη ικανότητα χρήσης γλουταθειόνης για την προστασία των ματιών τους. Η συνέπεια ; Υψηλότερη εμφάνιση καταρράκτη. Όπως είχε προβλεφθεί, η αναλογία του φαιομελανικού φτερώματος, σχετίζεται θετικά με την αναλογία των ατόμων με καταρράκτη σε όλα τα είδη. Αυτό υποδηλώνει ότι η παραγωγή φαιομελανίνης μπορεί να έχει βαθιές συνέπειες στη φυσική κατάσταση, καθώς τα πουλιά με καταρράκτη έχουν περιορισμένη ικανότητα να εκτελούν ζωτικές δραστηριότητες. Αυτή αποτελεί την πρώτη συγκριτική μελέτη καταρράκτη σε άγρια ​​ζώα. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22487483/ Σημείωση: Δεν είναι τυχαίο οτι η φαιομελανίνη συμμετέχει σε μεγάλα ποσοστά στο πτέρωμα των νεαρών στην φωλιά, σαν κάλυψη-παραλλαγή-απόκρυψη απο τους εχθρούς αλλά με την πρώτη αλλαγή πτερώματος μειώνεται εξαιρετικά . Η φύση μάλλον έχει φροντίσει για τις σωστές αναλογίες για το υπόλοιπο του βίου !

Οι μελανίνες είναι οι χρωστικές οι πανταχού παρούσες στη φύση. Είναι από τις κύριες χρωστικές που είναι υπεύθυνες για τα χρώματα στα ζωντανά κύτταρα. Τα πουλιά είναι από τα πιο ιδιαίτερα ζώα όσον αφορά το χρωματισμό με βάση τη μελανίνη. Ειδικά στο φτέρωμα, αν και χρωματίζουν επίσης και τα γυμνά μέρη τους. Αυτή η ανασκόπηση είναι αφιερωμένη στα κύρια χαρακτηριστικά των μελανινών των πτηνών, συμπεριλαμβανομένων των νέων απόψεων περί του σχηματισμού και της φύσης των κόκκων μελανίνης, των οποίων το ενδιαφέρον έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια . Παρουσιάζονται επίσης η μοριακή δομή των δύο κύριων τύπων μελανίνης, της ευμελανίνης και της φαιομελανίνη, καθώς και οι περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες που ρυθμίζουν τη μελανογένεση των πτηνών, ανιχνεύοντας την κύρια μεταξύ τους σχέση. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4848976/

Ο σεξουαλικός διμορφισμός ( φυσικές διαφορές μεταξύ των φύλων του ίδιου είδους ) είναι ένα ευρέως διαδεδομένο και συναρπαστικό, αλλά μυστηριώδες, φυσικό φαινόμενο. Μία από τις πιο εμφανείς μορφές σεξουαλικού διμορφισμού είναι τα διαφορετικά χρώματα ή τα χρωματικά μοτίβα που εμφανίζονται από τα αρσενικά και τα θηλυκά μέσα σε ένα είδος, ένα χαρακτηριστικό γνωστό ως σεξουαλικός διχρωματισμός. Τα αρσενικά και τα θηλυκά πολλών ειδών πτηνών, μπορεί να φαίνονται πολύ διαφορετικά, παρά το γεγονός ότι έχουν σχεδόν πανομοιότυπα γονίδια — Πώς το κάνουν αυτό; Τα μωσαϊκού τύπου καναρίνια παρουσιάζουν έντονο σεξουαλικό διχρωματισμό. Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν πώς ο σεξουαλικός διχρωματισμός παράγεται από ένα σχεδόν πανομοιότυπο σύνολο γονιδίων, η εξελικτική βιολόγος Małgorzata Gazda και μια διεθνής ομάδα επιστημόνων διερεύνησαν αυτό το φαινόμενο μελετώντας τις σεξουαλικές διαφορές στην κατανομή του κόκκινου φτερώματος με βάση τα καροτενοειδή σε μια κοινή ράτσα καναρινιών. Το μωσαϊκό καναρίνι. Το μωσαϊκό καναρίνι είναι το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας υβριδισμού που ανέλαβαν πριν από σχεδόν εκατό χρόνια Γερμανοί εκτροφείς καναρινιών για να δημιουργήσουν κόκκινα καναρίνια . Για να δημιουργηθεί αυτό το μακροχρόνια επιθυμητό κόκκινο καναρίνι, ένα εξημερωμένο καναρίνι, το Serinus canaria , υβριδοποιήθηκε με ένα κόκκινο Spinus cucullatus . Τα δύο φύλα των εξημερωμένων καναρινιών έχουν τον ίδιο χρωματισμό, ένα χαρακτηριστικό που είναι γνωστό ως μονοχρωμία, ενώ τα κόκκινα SISKINS είναι έντονα σεξουαλικά διχρωματικά, όπου το αρσενικό έχει ένα λαμπρό κόκκινο φτέρωμα σώματος και ένα μαύρο κεφάλι. Πολλές δεκαετίες επιλεκτικής διασταύρωσης εξάλειψαν σχεδόν όλα τα γονίδια του siskin από το γονιδίωμα του καναρινιού, εκτός από το πολύ επιθυμητό γονίδιο για το κόκκινο χρώμα του φτερώματος με βάση τα καροτενοειδή. Μαζί με τα γονίδια για το κόκκινο χρώμα του φτερώματος, οι απόγονοι αυτών των υβριδικών καναρινιών κληρονόμησαν επίσης τα γονίδια του siskin για σεξουαλικό διχρωματισμό. Για να εξερευνήσουν τη γενετική και μοριακή βάση του διχρωματισμού στα καναρίνια, η Δρ Gazda και οι συνεργάτες της, ανέλυσαν την αλληλουχία ολόκληρου του γονιδιώματος δύο μωσαϊκών φυλών καναρινιών και τα συνέκριναν με ολόκληρες αλληλουχίες γονιδιώματος από τέσσερις μονοχρωματικές ράτσες καναρινιών και από έναν πληθυσμό άγριων καναρινιών. Τα άγρια ​​καναρίνια ήταν σημαντικά στην έρευνα, για να περιορίσουν την περιοχή ενδιαφέροντος, καθώς δεν είχαν στον γονότυπό τους την παραλλαγή του siskin. Η ανάλυση αποκάλυψε μια μικρή περιοχή του γονιδιώματος του μωσαϊκού καναρινιού που σχετίζεται με τον σεξουαλικό διχρωματισμό. Αυτή η περιοχή περιλαμβάνει πολλά γονίδια, συμπεριλαμβανομένου και του γονιδίου, που είχε προηγουμένως αναγνωριστεί, ότι κωδικοποιεί το κόκκινο χρώμα του φτερώματος, CYP2J19 . Γνωρίζοντας ότι οι διαφορές φύλου προκύπτουν από διαφορετικά πρότυπα γονιδιακής έκφρασης κατά την ανάπτυξη και ότι πολλές διαφορές φύλου στη γονιδιακή έκφραση εξαρτώνται από τη δράση των ορμονών του φύλου, των οιστρογόνων και της τεστοστερόνης, η Δρ Gazda και οι συνεργάτες της αναζήτησαν ένα γονίδιο σε αυτήν την περιοχή που εκφραζόταν διαφορετικά, μεταξύ των αναπτυσσόμενων ωοθυλακίων των φτερών, αρσενικών και θηλυκών μωσαϊκών καναρινιών. Για να αναγνωρίσουν αυτά τα γονίδια, η Δρ Gazda και οι συνεργάτες της, γονοτύπησαν 52 παραλλαγές γονιδίων του καναρινιού και του σίσκιν και βρήκαν 12 παραλλαγές στο τμήμα του γονιδιώματος του καναρινιού που προέρχεται από το siskin. Αυτό το τμήμα του γονιδιώματος περιείχε τρία γονίδια αλλά μόνο ένα ταίριαζε με τα κριτήριά τους. Η BCO2 ( β-καροτίνη οξυγενάση 2 ). Αυτό το γονίδιο κωδικοποιεί ένα ένζυμο που διασπά τις καροτενοειδείς χρωστικές και έδειξε σημαντικά αυξημένη έκφραση σε ορισμένους ιστούς στα θηλυκά άτομα σε σχέση με τους ίδιους ιστούς στα αρσενικά. Έτσι, η μειωμένη μελάγχρωση των καροτενοειδών στα μωσαϊκά θηλυκά καναρίνια δεν είναι το αποτέλεσμα της συσσώρευσης λιγότερων καροτενοειδών χρωστικών στα φτερά τους. Η μείωση της μελάχρωσης προκύπτει από την αυξημένη τοπική αποδόμηση των καροτενοειδών, σε συγκεκριμένους ιστούς των θηλυκών, με την δράση του ενζύμου που καταστρέφει τα καροτενοειδή ( BCO2 ) . Πηγή: https://medium.com/swlh/color-differences-between-the-sexes-driven-by-simple-molecular-mechanisms-660b41066dd6

Όταν τα καναρίνια είναι σεξουαλικά ενεργά, ζευγαρώνουν κατά την περίοδο αναπαραγωγής. Σε αυτό το διάστημα, το θηλυκό φτιάχνει φωλιά. Τις ημέρες που ακολουθούν την ολοκλήρωση της κατασκευής της φωλιάς, γεννούν αυγά και τα επωάζουν. Στην τεχνητή γονιμοποίηση, η ικανότητα του ασκούμενου και η γνώση του κατάλληλου χρόνου αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας. Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν 8 αρσενικά και 8 θηλυκά καναρίνια Gloster. Οι πρακτικές τεχνητής γονιμοποίησης που οργανώθηκαν για κάθε καναρίνι που γονιμοποιήθηκε σε διαφορετικούς χρόνους ονομάζονταν ομάδες. Εφαρμόστηκε λίγο πριν και μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής φωλιάς της Ομάδας 1. Η Ομάδα 2 εφαρμόστηκε όταν ξεκίνησε η κατασκευή φωλιάς και ολοκληρώθηκε η φωλιά. Η Ομάδα 3 εφαρμόστηκε όταν δόθηκε υλικό φωλιάς και ολοκληρώθηκε η φωλιά. Τα θηλυκά καναρίνια γονιμοποιήθηκαν αμέσως με την κλοακική μέθοδο με σπέρμα που ελήφθη από αρσενικούς σε διαφορετικούς χρόνους της φάσης κατασκευής φωλιάς. Μεταξύ των ομαδικών εφαρμογών, παρατηρήθηκε ότι η εφαρμογή της 3ης ομάδας ήταν σημαντικά επιτυχημένη σε σύγκριση με τις άλλες. Αυτή η μελέτη στοχεύει να προσδιορίσει τις επιπτώσεις της τεχνητής γονιμοποίησης που εφαρμόζεται σε διαφορετικούς χρόνους της διαδικασίας κατασκευής φωλιάς .

Περίληψη: Πολλά είδη ωδικών πτηνών βασίζονται στους σπόρους ως κύρια πηγή τροφής και η διαδικασία συλλογής, τοποθέτησης, σπασίματος, αφαίρεσης του φλοιού και κατάποσης των σπόρων είναι μια από τις πιο περίπλοκες εργασίες του ράμφους. Ωστόσο, δεν έχουμε κατανοήσει για το πώς τα σποροφάγα ωδικά πτηνά κινούν το ράμφος τους κατά τις διάφορες φάσεις της επεξεργασίας των σπόρων. Σε αυτή τη μελέτη, χρησιμοποιήσαμε απεικόνιση υψηλής ταχύτητας πολλαπλής προβολής για να αναλύσουμε την τρισδιάστατη κίνηση του ράμφους σε τροφή οικόσιτων καναρινιών. Η ανάλυσή μας επικεντρώνεται στη συσχέτιση του άνω και του κάτω ράμφους, της συχνότητας της κάτω γνάθου και της κατεύθυνσης της κίνησης της κάτω γνάθου στον τρισδιάστατο χώρο. Δείχνουμε ότι η συσχέτιση της κίνησης της άνω γνάθου και της κάτω γνάθου διαφέρει μεταξύ των φάσεων της επεξεργασίας των σπόρων. Επιπλέον, διαπιστώσαμε ότι το ράμφος κινείται σε εξαιρετικά υψηλές συχνότητες, έως και 25 Hz, που μοιάζει με τα μεγαλύτερα ποσοστά συλλαβών στα καναρίνια που τραγουδούν. Τέλος, αναφέρουμε ότι τα καναρίνια χρησιμοποιούν συγκεκριμένες τρισδιάστατες κινήσεις της κάτω γνάθου κατά τις διάφορες φάσεις της επεξεργασίας των σπόρων. Οι κινηματικές παράμετροι δεν διαφέρουν μεταξύ αρσενικών και θηλυκών καναρινιών. Τα ευρήματά μας παρέχουν μια σημαντική βάση για την καλύτερη κατανόηση του ράμφους ως λειτουργικού εργαλείου.

Η γαστρεντερική μορφή του Isospora περιγράφεται καλά στα Passeriformes, αλλά υπάρχουν λίγες αναφορές για τη σπλαχνική μορφή του. Επομένως, για την αξιολόγηση της σπλαχνικής μορφής του στα καναρίνια με σύνδρομο «μαύρης κηλίδας», παρασκευάστηκε γαστρεντερικό περιεχόμενο από 50 καναρίνια που χάθηκαν και εμφανίστηκαν με μαύρη κηλίδα κάτω από το δέρμα της κοιλιάς. Ταυτόχρονα, συλλέχθηκαν δείγματα ιστών από σπλαχνικούς ιστούς. Μετά την προετοιμασία των δειγμάτων, οι ωοκύστεις μετρήθηκαν στο πεπτικό περιεχόμενο. Συνολικά 7 από τα 50 καναρίνια εμφάνισαν ωοκύστεις στα κόπρανα τους. Μετά την ταυτοποίηση των μολυσμένων πτηνών, παρασκευάστηκαν ιστοπαθολογικές τομές από τους σπλαχνικούς ιστούς τους. Οι σπλαχνικοί ιστοί περιελάμβαναν την καρδιά, το ήπαρ και το έντερο. Φλεγμονή και υπεραιμία παρατηρήθηκαν στη μικροσκοπική όψη της καρδιάς, αλλά δεν παρατηρήθηκε στάδιο ανάπτυξης παρασίτων. Το ήπαρ παρουσίασε φλεγμονή καθώς και το ασεξουαλικό αναπαραγωγικό στάδιο του παρασίτου. Το ασεξουαλικό αναπαραγωγικό στάδιο του παρασίτου παρατηρήθηκε και στο έντερο. - Επομένως, τα Isospora φαίνεται να εμπλέκονται στο σύνδρομο της μαύρης κηλίδας στα καναρίνια προκαλώντας γαστρεντερικές και σπλαχνικές βλάβες.

Η γενική αναφορά σε όλες τις διαγωνιζόμενες μεταλλάξεις και οι αντιστοιχίες των φαινοτυπικών ελαττωμάτων με τους βαθμούς απόδοσης ποιότητας. Standards in Greek. Y.Γ Γίνεται ήδη προσπάθεια μετάφρασης των τελευταίων προτύπων που έχουν εκδοθεί απο την COM-OMJ .