Τί είναι ;
Eίναι γνωστό, οτι το συντριπτικό ποσοστό των μεταλλάξεων στα καναρίνια χρώματος είναι υποχωρητικές. Ως εκ τούτου, δεν εμφανίζονται στον φαινότυπο αν κληροδοτηθούν μόνον απο τον ένα γονέα. Ετσι, έχουμε πουλιά που οπτικά ακολουθούν τα στάνταρς των Κλασικών τύπων, αλλά εν τούτοις, κουβαλάνε (ΦΕΡΟΥΝ) την πληροφορία μιας μετάλλαξης. Αυτά είναι και λέγονται φορείς της μετάλλαξης.
Είναι χρήσιμοι οι κλασικοί τύποι, φορείς μιας μετάλλαξης και γιατί ;
Είναι αλήθεια οτι οι κλασικοί τύποι που είναι φορείς μιας μετάλλαξης, λίγες φορές δίνουν φαινότυπο που μπορεί να σταθεί με αξιώσεις απέναντι στα καθαρά κλασικού τύπου πουλιά. Τότε ποια η χρησιμότητά τους ;
Πιάνοντας το νήμα από την αρχή, θα λέγαμε ότι…Οι συνεχείς διασταυρώσεις με συγγενικά δείγματα μιας αρχικής μετάλλαξης οδηγούν αναγκαστικά σε αιμομιξίες. Κάποιες φορές, πολλές αιμομικτικές διασταυρώσεις, μέχρι να υπάρξει μια σταθεροποίησή της. Παρ’ ότι μετά από κάποια χρόνια διασταυρώσεων οι αιμομιξίες αποφεύγονται σχεδόν εντελώς, το αρχικό «αμάρτημα» εξακολουθεί να έχει παρενέργειες. Εχει παρατηρηθεί οτι πολλές φορές, οι συνεχείς διασταυρώσεις μεταξύ ατόμων της ίδιας μετάλλαξης, ακόμα και απο διαφορετικές «εκτροφικές σειρές», οδηγούν σε απώλεια ή ατονία, κάποιων χαρακτηριστικών τους. Η ανάγκη αποφυγής αυτού του μειονεκτήματος, μας οδηγεί σε αναζήτηση κάποιου είδους τόνωσης των βασικών χαρακτηριστικών της μετάλλαξης. Η στροφή στους φορείς των κλασικών τύπων, αν όχι μονόδρομος, είναι τουλάχιστον μια καλή λύση.
Πέραν απο την διατήρηση της αξιοπρεπούς παρουσίας μιας μετάλλαξης, θα έλεγα οτι η βασική χρησιμότητά των φορέων, ανάγεται στην δυνατότητα που μας προσφέρουν με την σωστή επιλογή, στη βελτίωση των χαρακτηριστικών μιας ήδη επιτυχημένης εκτροφής .
Πώς να διαλέξουμε τον κατάλληλο φορέα για να επιτύχουμε την ποθητή βελτίωση κάποιων χαρακτηριστικών ;
Αρχικά ας δούμε την γενετική συμπεριφορά των διασταυρώσεων.
Μιλώντας για την πλειονότητα των μεταλλάξεων που είναι αυτοσωματικές, θα λέγαμε οτι η διασταύρωση μιας μετάλλαξης με ένα κλασικό τύπο, δίνει μόνον φορείς της. Καθόλου καθαρά πουλιά της μετάλλαξης. Μόνον την επόμενη χρονιά η διασταύρωση αυτών των φορέων με την μετάλλαξη μπορεί να δώσει κατα 50% καθαρά μεταλλαγμένα άτομα. Αν έχουμε όμως στην διάθεσή μας εξ’ αρχής φορείς, κερδίζουμε χρόνο, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα δείγματα που διατηρούν τα βασικά χαρακτηριστικά της μετάλλαξης. Αλλά η σωστή επιλογή δεν είναι μια απλή υπόθεση. Χρειάζεται βαθύτερη γνώση, πολλών παραμέτρων. Ετσι μας προσφέρεται η ευκαιρία να εμβαθύνουμε γενικότερα στις λεπτές αποχρώσεις του χόμπι. Εδώ ξεκινάει και η ομορφιά της ενασχόλησης με την σωστή αναπαραγωγή, ίσως και με το χόμπι γενικότερα. Μια επιτυχία σαν τελικό αποτέλεσμα μάλιστα, δίνει ένα ιδιαίτερο συναίσθημα ικανοποίησης και μας επιτρέπει να διεκδικούμε τον τίτλο «ΕΚΤΡΟΦΕΑΣ». Βέβαια, δεν είναι το ίδιο εύκολος δρόμος, όσο αυτός του… «πληρώνω και παίρνω έτοιμα πουλιά». Εν τούτοις, ακόμα και τα εξαιρετικά δείγματα, που μπορεί να αγοράσει κανείς , σε βάθος χρόνου θα εκπέσουν αν ο ιδιοκτήτης τους δεν έχει την γνώση να τα διατηρήσει στο ύψος τους.
Ποιά τα βήματα; Τι πρέπει να γνωρίζουμε λοιπόν, για μια σωστή επιλογή ;
Α) Κατ’ αρχάς, η γνώση του προτύπου της μετάλλαξης προς αναπαραγωγή. Η προσεκτική ανάγνωση και το βάρος που δίνεται σε κάθε ένα απο τα χαρακτηριστικά της, στην κάρτα κρίσης. Οι λεπτομέρειες που ξεχωρίζουν τα καλά απο τα άριστα πουλιά. Τα ελαττώματα που δεν διορθώνονται.
Β) Η επιλογή των καλύτερων δειγμάτων προς αναπαραγωγή, απο το σύνολο της εκτροφής μας. Αυτών, που τα ελαττώματά τους είναι λίγα και μπορούν να βελτιωθούν με τις κατάλληλες προσθήκες.
Γ) Η απόρριψη δειγμάτων που έχουν ελαττώματα που δεν, ή δύσκολα διορθώνονται, ακόμα κι’ αν αυτά τα δείγματα είναι καλά σε κάποια άλλα χαρακτηριστικά.
Δ) – Ο εντοπισμός των ελλείψεων κάθε ατόμου χωριστά και γενικότερα του συνόλου της εκτροφής.
Ε) – Η στοχευμένη αγορά φορέα που μπορεί να αναπληρώσει τις γενικότερες ελλείψεις μας ή τις ελλείψεις κάποιου συγκεκριμένου δείγματος που επιθυμούμε να διορθώσουμε.
ΣΤ) Αν εν τέλη δεν μπορούμε να βρούμε τον κατάλληλο φορέα, πάμε σε κλασικά δείγματα του τύπου της μετάλλαξης, ώστε να δημιουργήσουμε εμείς φορείς την πρώτη χρονιά.
Ζ) Αν ο στόχος είναι η γενική βελτίωση ενός κοπαδιού αναζητούμε το άριστο. Προτιμήστε να ξοδέψετε τα χρήματά σας, σε λιγότερα και πιθανόν πιο ακριβά πουλιά, αλλά κατάλληλα για τις ανάγκες σας. Αν ενδιαφερόμαστε για διορθώσεις σε κάποιον συγκεκριμένο φαινότυπο, προσοχή στα «παραμύθια». Δεν μας κάνει οποιοδήποτε κλασικό. Τελικά, μπορεί να μην χρειαζόμαστε το τέλειο κλασικό, σίγουρα όμως εκείνο που μπορεί να συμπληρώσει τις ατέλειες που θέλουμε να διορθώσουμε, έχοντας όλα τα άλλα στοιχεία του όχι στην καλύτερη μορφή αλλά όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην σειρά της μετάλλαξης που μας ενδιαφέρει.
Π.χ Αν θέλουμε να τονώσουμε τις μελανίνες σε έναν ΑΧΑΤΗ κ.μ μας κάνει ένα ΜΑΥΡΟ κ.μ , με πολύ καλή μελάχρωση , αλλα θα προτιμούσαμε να είναι ένα κακό Μαύρο όσον αφορά το σχέδιο. Να έχει δηλαδή όσο το δυνατόν λεπτότερη γράμμωση και πιο σπασμένο σχέδιο (όπως ένας Αχάτης). Σε αντίθετη περίπτωση προσπαθώντας να αναβαθμίσουμε ένα χαρακτηριστικό, υποβαθμίζουμε ένα άλλο.
Η διαχείριση .
Η απόκτηση ενός εργαλείου, που θα μας βοηθήσει γενικότερα να δώσουμε μια θετική ώθηση στην εκτροφή μας, μας υποχρεώνει να επιδιώξουμε την διατήρηση αλλά και την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διασπορά των χαρακτηριστικών του. Εν τούτοις αυτή, δεν πρέπει να είναι ανεξέλεγκτη. Αν έχουμε ένα αρσενικό, επιλέγουμε τα 2-3 «καλύτερα» θηλυκά μας για διασταύρωση, ώστε να έχουμε εφ’ ενός τον έλεγχο, αφ’ ετέρου την δυνατότητα για μετέπειτα φυσιολογικές διασταυρώσεις (έστω αρχικά κατά το ήμισυ). Αν έχουμε ένα θηλυκό δείγμα θα δυσκολευτούμε κάπως περισσότερο να το πείσουμε να αποδεχθεί δυο ή περισσότερα αρσενικά.
Αν το νέο αίμα έχει στόχο να διορθώσει συγκεκριμένα ελαττώματα ατόμων που έχουμε προεπιλέξει, πρέπει να φροντίσουμε να διατηρήσουμε τελείως κλειστό τον κύκλο διασταυρώσεων και να έχουμε πάντα τον έλεγχο, ώστε να μην χάσουμε τον αρχικό στόχο, και να μη διασπείρουμε κάποια χαρακτηριστικά που θέλουμε να αποφύγουμε.