Η μετάλλαξη Φαίο, από τον Michel Janssens.
–Eίναι σίγουρα, μία από τις εντυπωσιακότερες μεταλλάξεις. Η μετάλλαξη Phaeo (επίσης γνωστή ως Ίνο) εμφανίστηκε ήδη εδώ και πάνω από 30 χρόνια πριν, από έναν Βέλγο εκτροφέα, τον Jean-Pierre Ceuppens. Τα χαρακτηριστικά της μετάλλαξης: Παρατηρείται μια μεγάλη διαφοροποίηση στον φαινότυπο σε επίπεδο μελανίνης, από την ολική εξαφάνιση της ευμελανίνης. Παραμένει μόνο η φαιομελανίνη. Η φαιομελανίνη επηρεάζει τις άκρες των φτερών, αφήνοντας ελεύθερο απο την σκούρα απόχρωση των ΕΥΜΕΛΑΝΙΝΩΝ ολόκληρο το κεντρικό τμήμα τους. Αυτό είναι απολύτως ιδιαίτερο καθώς σ’ όλες τις άλλες μεταλλάξεις η εναπόθεση της μελανίνης πραγματοποιείται γύρω από τον άξονα του φτερού έχοντας ως αποτέλεσμα το πουλί να παρουσιάζει μια γραμμωτή εμφάνιση. Εδώ, έχουμε αυτή την ιδιαιτερότητα δεδομένου ότι το κεντρικό τμήμα στερείται χρωστικής ουσίας. Η εμφάνιση του πουλιού, παρουσιάζει, μία γράμμωση πολύ χαρακτηριστική μιας και το πουλί δεν δείχνει παρά μόνο την Φαιομελανίνη.
-Ο γενικός τόνος είναι καφέ.
-Τα μάτια στην Φαιό θα είναι κόκκινα.
-Τα Φαιό συνδυάζονται με Normal, Καφέ και Μαύρα.
Το πρότυπο δεν κάνει διάκριση μεταξύ των πτηνών της καφέ και της μαύρης σειράς. Και στις δύο σειρές, όλη η ευμελανίνη μειώνεται δραματικά, γεγονός που δίνει ένα (σχεδόν) παρόμοιο τελικό αποτέλεσμα. -Στα Φαιό της Μαύρης σειράς, η απόχρωση του καφέ είναι σκουρότερη και «γκριζάρει», το μάτι είναι πιο "μελιτζανί". Επίσης, το Υποπτέρωμα είναι αρκετά σκούρο με μια τάση προς το γκρί. Η μετάλλαξη Φαίο σχεδόν πάντα, συνεργάζεται πιο αρμονικά με την καφέ σειρά με την οποία τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά θα εκδηλωθούν πολύ καλύτερα. Καφέ έντονα κοκκινωπό, μάτι κόκκινο, υποπτέρωμα μπεζ. Τα θηλυκά άτομα αποδίδουν χρωματικά ένα βαθύτερο και πλουσιότερο καφέ φαινότυπο.
Η μετάλλαξη Phaeo ως προς την κληρονομικότητα
Είναι μια αυτοσωματική υπολειπόμενη μετάλλαξη, αλληλόμορφη της Τοπάζι. Ατελώς κυρίαρχη ώς προς αυτήν με ενδιάμεσους φαινότυπους στην ετεροζυγωτή μορφή της με την Tοπάζι (Tz/Ph).
Φαιό Χ Φαιό = 100% Φαιό
Κλασικό Χ Φαιό = 100% κλασικά φορείς Φαιό
Φαιό Χ Κλασσικό φορέα Φαιό = 50% Φαιό + 50% Κλασσικά φορείς Φαιό
Αυτό το τελευταίο, θα λέγαμε ότι είναι το ιδανικό σύζευξης.
Η αναπαραγωγή Φαιό Χ Φαιό δεν αποθαρρύνεται, αλλά θα πρέπει να γίνεται με αυστηρό έλεγχο από τον εκτροφέα. Πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα κάτι, που αποτελεί και μία από τις δυσκολίες αυτών των πουλιών, που είναι ο συνδυασμός της ποιότητας του πτερώματος.
Συνδυασμοί μαλακόπτερων τείνουν να επιμηκύνουν υπερβολικά τα φτερά, με σύνηθες αποτέλεσμα, τα Φαιό να είναι από τα πιο εκτεθειμένα καναρίνια χρώματος στις κύστες. Οι συνδυασμοί με πουλιά έντονου πτερώματος, μειώνει αυτές τις αρνητικές επιδράσεις.
Τα Λευκά Phaeos:
– Τόνος του καφέ στο μέγιστο. Το σχέδιο πλάτης σπαστό και με έντονη αντίθεση. – Τα κινητήρια και τα φτερά της ουράς , περιβάλλονται εμφανώς από ένα καφέ τελείωμα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο. Η εμφάνιση της φαιομελανίνης πρέπει να είναι πλήρης και ομοιόμορφα κατανεμημένη. Συμπεριλαμβάνονται κεφαλή, πλευρά, μάγουλα, και πρέπει να ξεκινάει από την κορυφή του ράμφους χωρίς να εξαιρείται το μέτωπο. – Το χρώμα του φόντου να είναι λευκό κυρίαρχο ή υποτελές, με μια προτίμηση για το κυρίαρχο λευκό, γιατί αναδεικνύει περισσότερο την καφετί απόχρωση. Τα θηλυκά άτομα εκθεσιάζονται ως επι το πλείστον, δεδομένου ότι αυτά, έχουν εκ φύσεως περισσότερο καφετί (φαιομελανίνη). Τα αρσενικά και τα θηλυκά διαγωνίζονται σε δύο διαφορετικές κατηγορίες.
Στα αρσενικά, το καφέ θα έχει επίσης την μέγιστη απόδοση του τόνου του και το κοντράστ θα πρέπει να είναι απόλυτα εμφανές. Όμως, το ράμφος θα πρέπει να περιβάλλεται από μια πολύ φτωχή περιοχή μελανίνης η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα να δώσει μια κάποια φωτεινότητα στην μάσκα (χρώμα φόντου). Στο στήθος πρέπει να βλέπουμε καθαρά το χρώμα του φόντου, με την παρουσία αραιών καφέ ανταυγειών.
Τα Κίτρινα Phaeos:
– Τα χαρακτηριστικά της μελανίνης είναι τα ίδια όπως για λευκό Φαιό.Η μετάλλαξη Phaeo έχει σίγουρα εξελιχθεί κατά την διάρκεια των ετών. Τα στάνταρντ της τελειότητας, έχουν παγιωθεί ήδη από πολλών ετών σε σχέση με το πρότυπο των Φαιό.
Ίσως λόγω της μεσολάβησης τόσο πολλών ετών, δημιουργείται σήμερα μια σύγχρονη τάση να εγκαταλείψουμε αυτές τις πολύ καφέ θηλυκές, με τον πολύ ζεστό και όμορφα βαθύ κοκκινωπό τόνο, στον οποίο καταλήξαμε. Αυτό πιθανόν να μη θεωρείται πια τόσο θεαματικό, και η σύγχρονη τάση συνδέεται περισσότερο με την αντίθεση του σχεδίου.
Τα Κόκκινα Phaeos:
– Η διάκριση μεταξύ ενός μωσαϊκού Φαιό και ενός μη εντόνου Φαιό, δεν είναι πάντα εύκολη για κάποιον που δεν είναι ένας αληθινά ειδικός σε αυτή τη μετάλλαξη. Προτίμηση στα Κόκκινα Φαιό, θα μπορούσε να δοθεί στην έντονη εκδοχή τους (συμπεριλαμβανομένου και του ιβουάρ).
Τα βλέπουμε τακτικά στις εκθέσεις.
Πρέπει να πληρούν τις ιδιότητες της μελανίνης συν ένα πολύ φωτεινό και ομοιόμορφο λιπόχρωμα. Ο γάμος του βαθύ κόκκινου με τον καφέ τόνο είναι τόσο ευχάριστος.
Κόκκινο και κίτρινο μωσαϊκού Phaeos:
– Η δυσκολία αυτών των πουλιών συνίσταται στο να συνυπάρχουν στο ίδιο το πουλί πολλές ιδιότητες πάνω σ’ ένα πατρόν μωσαϊκού. Η κλιμάκωση της μελανίνης και ο καλός καφετί συμπαγής τόνος που δεν θα είναι επιβλαβής για το λιπόχρωμα των επιλεγμένων σημείων . Ένα συχνό σφάλμα είναι η πολύ εκτεταμένη παρουσία λιποχρώματος στα φτερά.
Αυτό ευνοείται από την «λευκότητα». Απο την απουσία δηλαδή της ευμελανίνης .
Η εισαγωγή οπτικών παραγόντων (blue) , θα μπορούσε να μειώσει αυτό το ανησυχητικό λιπόχρωμα , αλλά αυτός ο παράγοντας περιορίζει επίσης το ποσοστό του καφέ, και δεν μας βοηθά σε αυτή την περίπτωση. Τα πάντα λοιπόν σχετίζονται με την ισορροπία και το ιδανικό είναι δύσκολο να επιτευχθεί.
Υ.Γ Ευχαριστούμε τον συγγραφέα Michel Janssens και για την Μετάφραση την Κα Μαρία Ψαριανού.