Είναι μια αυτοσωματική μετάλλαξη, υποχωρητικού χαρακτήρα. Είναι αλληλόμορφη της ΟΠΑΛ με την οποία και δεν πρέπει να αναμιγνύεται καθώς τα πουλιά που προκύπτουν είναι κάτι ενδιάμεσο και δεν έχουν κάποια τύχη(codominant). Χαρακτηρίζεται από τη διάχυση της ευμελανίνης, έξω από το κέντρο του φτερού , πράγμα που δημιουργεί την εντύπωση της αιθάλης, της καπνιάς. Στο Μαύρο Όνυχα οι γραμμές σχεδίου πρέπει να είναι συνεχής και ευρείες και ταυτόχρονα να υπάρχει αυτή η εντύπωση της «αιθάλης» σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη έκταση.
– Η ευμελανίνη στο σχέδιο είναι ελαφρά μειωμένη αλλά παραμένει σκοτεινή. Το φαινόμενο της αιθάλης από μερικούς εξηγείται σαν αύξηση του μαύρου που ξεχειλίζει, και απο άλλους σαν μια μετατροπή της φαιομελανίνης σε ευμελανίνη. Η δεύτερη θέση είναι μάλλον πιο κοντά στην πραγματικότητα μιας και η παρατήρηση δείχνει οτι τα θηλυκά άτομα της μετάλλαξης, έχουν περισσότερο εμφανή την επίδραση της αιθάλης , ακριβώς όπως τα θηλυκά γενικά, έχουν περισσότερο εμφανή την επίδραση της φαιομελανίνης και λιγότερο της ευμελανίνης.
Για την αποφυγή κάποιας σύγχυσης με την επίσης σύγχρονη μετάλλαξη του Κοβάλτιου , ας σημειωθεί οτι η τελευταία δεν παρουσιάζει καμία αντικατάσταση της φαιομελανίνης και ο σχεδιασμός παραμένει ίδιος με ένα κλασικό πουλί. Επίσης η Κοβάλτιο ενεργεί δραστικά σε όλο τον μανδύα του πουλιού και στα κατώτερα σημεία της κοιλιάς (κλοάκη) , πράγμα που δεν συμβαίνει καθόλου στην Όνυχα.
Μπορεί να συνδυαστεί ως καθαρή μετάλλαξη, ΟΝΥΞ Χ ΟΝΥΞ, αλλά και η χρήση φορέων θεωρείται, όπως σχεδόν πάντα, χρήσιμη. Εάν σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε φορείς, πρέπει να αναρωτηθείτε αν θα στραφείτε στα σημερινά υπέροχα δείγματα, σύμφωνα με το ισχύον πρότυπο (μέγιστο μαύρο αλλά με ελάχιστη καφέ φαιομελανίνη). Ή στα κλασικά, σύμφωνα με το παλιό σχήμα (όχι μόνο του μέγιστου Μαύρου αλλά και του μέγιστου Καφέ). Τα τελευταία δεν είναι τα πουλιά πρωταθλητές, αλλά είναι πανέμορφα, με πιστούς οπαδούς και δυσεύρετα. Εξ’ άλλου φαίνεται να δίνουν το κάτι παραπάνω στην υπόθεση «αιθάλη» .