top of page
Writer's pictureΓεράσιμος Γερολυμάτος

Μεγαβακτήριο.


Ενημέρωση σχετικά με Megabacteriosis

Απόδοση απο Κείμενο: του Δρ. Jan Vanderborght



Η Μεγαβακτηρίωση είναι ασθένεια που προκαλείται από έναν μύκητα, τον Macrorhabdus ornithogaster. Αν και είναι γνωστό από τη δεκαετία του εβδομήντα, βλέπουμε τελευταία μια αυξανόμενη συχνότητα αυτής της ασθένειας. Πολύ συχνά, τα δείγματα κοπράνων είναι θετικά για μεγαβακτηρίωση. Αυτό δεν είναι πάντα σημαντικό, καθώς πολλά πουλιά φιλοξενούν κάποια μεγαβακτήρια στο γαστρεντερικό τους σωλήνα. Κατά τη γνώμη μου, τα πουλιά χωρίς προδιαθεσικούς παράγοντες δεν θα δώσουν κλινικά δείγματα της ασθένεια από αυτό. Τις περισσότερες φορές, η κλινική μορφή της ασθένειας εμφανίζεται με πουλιά που τρώνε όλη την ημέρα, με άπεπτους σπόρους στα κόπρανα τους και κάποιες φορές με εμέτους. Αυτό είναι το χειρότερο σενάριο, καθώς αυτά τα πουλιά θα χάσουν βάρος γρήγορα. Ακόμη και με τη σωστή θεραπεία, το αποτέλεσμα συχνά δεν είναι καλό.

Συνήθως οι λοιμώξεις αυτού του τύπου, συνδέονται με κάποια άλλη σχετική ασθένεια. Λιγότερο σοβαρές λοιμώξεις έχουν ως αποτέλεσμα τα πουλιά να μην είναι σε πλήρη φόρμα, καθώς λόγω της ασθένειας τα θρεπτικά συστατικά δεν απορροφώνται καλά από το εντερικό σωλήνα. Τα αρσενικά δεν είναι στη σωστή γενικά κατάσταση για αναπαραγωγή, με αποτέλεσμα φωλιές με πολλά άσπορα αυγά. Στα νεογέννητα, παρατηρείται θνησιμότητα συνήθως μεταξύ της 6ης και της 12ης ημέρας της ζωής τους εάν έχουν μολυνθεί με μεγαβακτήρια. Παίρνουν αυτά τα μεγαβακτήρια από τη μητέρα που ταΐζει.


Αλλά ποιοι είναι οι παράγοντες προδιάθεσης για Μεγαβακτηρίωση;


Το Inbreeding. Οδηγεί σε πουλιά με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα που τα καθιστά ευάλωτα σε κάθε είδους λοιμώξεις. Το Στρες. Μπορεί να είναι διατροφικής προέλευσης λόγω ακατάλληλης σίτισης. Αλλά μπορεί επίσης να προκύψει από υπερβολικό πληθυσμό, σε μετακινούμενα πτηνά, αλλα και το άγχος που σχετίζεται με την περίοδο αναπαραγωγής. Η Τροφή. Έχει αποδειχθεί ότι στα πουλιά που διατρέφονται με pellets, η μεγαβακτηρίωση εμφανίζεται πολύ πιο συχνά. Μια μελέτη έδειξε ότι πουλιά που τρέφονταν με pellets, σε ποσοστό 48% από αυτά υπήρχε megabacteriosis έναντι 3,5% των πτηνών που τρέφονταν με σπόρους. Αυτό, είναι σύμφωνο με μερικές νέες πληροφορίες που προέρχονται από τον Dr Walker από την Αυστραλία. Η μελέτη του έδειξε ότι τα πουλιά μας, τα οποία στην πραγματικότητα είναι σαρκοφάγα και εντομοφάγα, διατρέφονται πλέον με τρόφιμα που είναι πολύ μαλακά γι αυτά και μ’ αυτό τον τρόπο, το στομάχι χάνει τη μυϊκή του δύναμη. Γίνεται σαν μια χαλαρή σακούλα, που το καθιστά το ιδανικό μέρος για να φιλοξενεί τα μεγαβακτήρια.

Bornavirus infections: Αυτές οι λοιμώξεις είναι πολύ γνωστές από τους κτηνοτρόφους παπαγάλων, οι οποίοι την αποκαλούν κοιλιακή νόσο. Η ασθένεια επηρεάζει το νευρικό σύστημα των πουλιών. Τα συμπτώματα είναι είτε γαστρεντερικά, όπως άπεπτοι σπόροι στα κόπρανα ή νευρολογικά όπως ίλιγγος, επιληπτικές κρίσεις, αδυναμία πτήσης και προβλήματα όρασης. Τα πουλιά μπορεί να είναι ασυμπτωματικά, να παρουσιάζουν μόνο μερικά γαστρεντερικά συμπτώματα ή μόνο μερικά νευρολογικά συμπτώματα, καθιστώντας τη διάγνωση πολύ δύσκολη.

Στη Γερμανία καθηγητής Ο Rubbenstroth έδειξε ότι το 40% των εκτροφών είχε λοίμωξη με αυτόν τον ιό. Σίγουρα, ένα αναδυόμενο πρόβλημα !

Πολύ συχνά αυτά τα πουλιά, έχουν μεγαβακτήρια στο στομάχι τους, λόγω και της διαστολής του, που το καθιστά ιδανικό μέρος για πολλαπλασιασμό των μυκήτων.

Αντιβιοτικά. Η μακροχρόνια χρήση αντιβιοτικών ευνοεί την καλλιέργεια μεγαβακτηρίων. Σε αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό αφορά τα αντιβιοτικά όπως η Τυλοσίνη, η Δοξυσυκλίνη, τα Σουλφοναμίδια όπως το ESB3. Η εξαίρεση είναι το Baycox που δεν είναι αντιβιοτικό.

Ατοξοπλάσμωση. Έχει αποδειχθεί πολύ συχνά με αυτοψίες σε πτηνά ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των πτηνών που είναι φορείς χαμηλής ποιότητας μόλυνσης από ατοξόπλασμα μαζί με μεγαβακτηρίωση. Πιθανώς η ατοξοπλάσμοση αποδυναμώνει τα πουλιά, καθιστώντας τα ευάλωτα στη μεγαβακτηρίωση. Η μετάδοση της μεγαβακτηρίωσης γίνεται από πουλί σε πουλί από μολυσμένα κόπρανα ή από την κλώσσα στο νεοσσό της με την σίτιση. Η μετάδοση μέσω των αυγών δεν έχει ακόμη αποδειχθεί.

Τι μπορούμε να κάνουμε? Το πιο σημαντικό είναι να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τους προαναφερόμενους παράγοντες.

– Αποφύγετε το Inbreeding και, αν το κάνετε, απομακρύνετε αυστηρά όλα τα άρρωστα πουλιά. Ένα συμπλήρωμα που περιέχει beta glucans μπορεί να είναι χρήσιμο (Immuno Plus, Top S )

– Στρες: σωστό σχήμα διατροφής με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.

– Pellet diet: Προτιμείστε μια διατροφή με βάση τους σπόρους.

– Λοιμώξεις του Bornavirus: δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για εκτροφές καναρινιών , οπότε η θανάτωση είναι ο μόνος τρόπος. Στους παπαγάλους υπάρχουν θεραπείες με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αλλά δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στα πουλιά μας.

– Αντιβιοτικά: αποφύγετε τη μακροχρόνια χρήση ή τις «τυφλές» αντιβιοτικές θεραπείες. Το Baycox αποτελεί εξαίρεση.

– Ατοξοπλάσμωση: κατά τη γνώμη μου ένας από τους κύριους παράγοντες προδιάθεσης. Κατά τη διάρκεια της πτερόρρροιας, είναι αποδεκτή δύο φορές μια θεραπεία δύο ημερών με Baycox, καθώς η ατοξοπλάσμωση δεν μπορεί να θεραπευτεί. Η μακροχρόνια θεραπεία με ESB καταστέλλει την ατοξοπλάσμοση αλλά ευνοεί τη μεγαβακτηρίωση. Εάν γίνει διάγνωση κλινικών συμπτωμάτων της λοίμωξης, απαιτείται κτηνιατρική θεραπεία.

– Αμφοτερικίνη Β: Γνωστή ως Fungizone ή Fungillin. Η θεραπεία με κοπάδια με πόσιμο νερό είναι εξίσου αποτελεσματική με τη χορήγηση δύο φορές την ημέρα από το στόμα. Δεν διαλύεται καλά στο πόσιμο νερό, αλλά αν βάλετε λίγο οξύ το νερό διαλύεται πολύ καλύτερα. Κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει κιτρικό οξύ ή βιταμίνη C για αυτό. Υπάρχει κάποια συζήτηση σχετικά με την οξίνιση του πόσιμου νερού για τη μεγαβακτηρίωση. Η βέλτιστη ανάπτυξη για τα μεγαβακτήρια παρατηρείται στο όξινο περιβάλλον. Αλλά το κύριο πλεονέκτημα της οξίνισης είναι το αντιβακτηριακό αποτέλεσμα αυτής.

Πολύ συχνά η megabacteriosis σχετίζεται με αναερόβιες βακτηριακές λοιμώξεις στο proventriculus και για το λόγο αυτό οι κτηνίατροι συχνά συνταγογραφούν κι’ ένα αντιβιοτικό για τις πρώτες 5 ημέρες θεραπείας με αμφοτερικίνη, η οποία πρέπει να συνεχιστεί για 21 ημέρες σε κατάλληλη δοσολογία. Πρόσφατα έχει αποδειχθεί ότι η αποτελεσματικότητα της αμφοτερικίνης Β μπορεί να αυξηθεί με την προσθήκη squalene, που λαμβάνεται από συκώτια καρχαρία μεγάλων βαθών. Πωλείται ως συμπλήρωμα που ονομάζεται “Alkylglycerols”.

Η Νυστατίνη: Είναι επίσης αποτελεσματική για τη θεραπεία και αυτή τη στιγμή βλέπουμε συχνά κτηνίατροι που συσχετίζουν την αμφοτερικίνη Β με τη νυστατίνη.

– Έχουν δοκιμαστεί και άλλα αντιμυκητιασικά όπως η ιτρακοναζόλη ή η φλουκοναζόλη, μερικές φορές με επιτυχία αλλά συχνά παρατηρήθηκε τοξικότητα και ηπατική βλάβη στη σωστή δοσολογία και η μείωση της δόσης τα έκανε αναποτελεσματικά.

– Το βενζοϊκό νάτριο έχει επίσης αποδειχθεί αποτελεσματικό, αλλά παρατηρήθηκε οτι η θνησιμότητα αυξήθηκε, επειδή τα πουλιά σταμάτησαν να πίνουν.

– Υπεροξείδιο του υδρογόνου: Μερικοί το έχουν χρησιμοποιήσει με θετικά αποτελέσματα, αλλά ακόμη περισσότεροι δεν είδαν κανένα αποτέλεσμα.

– Προβιοτικά: Το Lactobacillus acidophilus έχει χρησιμοποιηθεί με θετικά αποτελέσματα, αλλά περισσότερο σε προληπτικό περιβάλλον. Η επίδρασή του οφείλεται στην οξινιστική ιδιότητά του και ακόμη περισσότερο στον ανταγωνιστικό αποκλεισμό. Συγκρίνετέ το με ένα τραπέζι με 6 μεγάλα βακτήρια που τρώνε όλο το φαγητό. Εάν φέρετε το Lactobacillus acidophilus, τα 3 από τα 6 μεγαβακτήρια θα απορριφθούν. Αυτό το αποκαλούμε ανταγωνιστικό αποκλεισμό. Εάν προτιμάτε προβιοτικά, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε μια καλή μάρκα. Τα περισσότερα από αυτά είναι αποξηραμένα σε κατάψυξη παρασκευάσματα. Το πρόβλημα με πολλά από αυτά είναι ότι οι γαλακτοβάκιλλοι δεν επιβιώνουν λόγω της υπερβολικής θερμοκρασίας αποθήκευσης. Τελικά όταν επανυδατώνονται, πολλά από αυτά αποσυντίθενται, καθιστώντας τα, άχρηστα. Για το λόγο αυτό, όλα τα γιαούρτια και τα παράγωγα, αποθηκεύονται σε ψυγεία και με βάση τη λακτόζη ως θρεπτικό συστατικό για τους γαλακτοβάκιλλους.

Στη Γερμανία έχει αναπτυχθεί ένα καλό προβιοτικό για τα πουλιά. Ονομάζεται Ac-i-prim που περιέχει Lactobacillus acidophilus χωρίς καθόλου λακτόζη και πρέπει να φυλάσσεται στους -18 ° C.

Παρουσιάστηκε στο μηνιαίο περιοδικό

«de Vogelwereld» AOB Νοέμβριος 2020 τόμος 76 Νο. 844


35 views

Recent Posts

See All
bottom of page